मी संतां घरचा महार । करितों जोहार ॥ध्रु०॥ विवेक नाईक माझें नांव । मीपण आलें अहंभाव । पंचभूतांचा वसविला गांव ।

रस्ते चार ॥ १ ॥

आत्मा धनी पाटीलबावा । मनाजी पाटील चालवी गांवा । बुधोबा शेट्या बळकट रावा । घरांत बसली असे आवा । खेळवी पोरे ॥ २ ॥

दहा इंद्रियें नऊ वेशी । राहातों दहावे खिडकीशीं । माझा मीच मूळ मिराशी । लक्ष संतांचें चरणापाशीं । सांगतों विचार ॥ ३ ॥

कउल शतवर्षाचे मूळ । कामाजी देशपांड्या खळ । क्रोध देशमुख सबळ । नेणें सरकार ॥ ४ ॥

हिशोब पडेल दमा सरकारीं । येईल यमाजीची स्वारी । जिवाजी धरुनी कारभारी । वोस पडेल नगरी सारी । देतील मार ॥ ५ ॥

शेवटीं नाहीं तुमचें धड । पडेल चौर्‍यांयशीचे कोड । मी तो राहीन एकीकडे । जीवाजीवर पडेल सांकडें । सांगतों सार ॥ ६ ॥

आवडी राखा मजवर हेत । मीच करीन तुमचें हित । नामस्मरणी लावा चित्त । एका जनार्दनीं विठ्ठल विठ्ठल म्हणत ।

हाचि निर्धार ॥ ७ ॥

आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
Please join our telegram group for more such stories and updates.telegram channel