हि त्या काळातील गोष्ट आहे जेव्हा या भरतखंडात धर्माचे पालन करणाऱ्या, गो-ब्राम्हण प्रतिपालक आणि प्रजेला आपल्या अपत्याप्रमाणे जपणाऱ्या क्षत्रियांचे राज्य होते. असे नाही कोणत्याही प्रकारचा अधर्म नव्हता परंतु अशा अधर्माचे निर्दालन करण्यासाठी सर्व राजे तत्पर होते. त्यांना वेद आणि शास्त्र यांचे ज्ञान होते. धर्माचे योग्य पद्धतीने पालन करणे आणि धर्माचे आचरण करणे यातच संपूर्ण राज्याचे हित आहे हि गोष्ट राजकुमारांना अगदी बालपणापासूनच शिकवली जात असे. हि कथा पूर्णपणे काल्पनिक आहे. हिचा वास्तवाशी काहीही संबंध नाही. केवळ एक कल्पनाविलास या सदरातच वाचकांनी या कथेचा आस्वाद घ्यावा.

सदर लघु कादंबरी हि संपूर्णपणे काल्पनिक असून हिचा वास्तवाशी काहीही संबंध नाही. या गोष्टीतील पात्रांची, ठिकाणांची नावे यांच्यात काही साधर्म्य असल्यास तो निव्वळ योगायोग समजावा. कोणत्याही व्यक्तीच्या किंवा समुदायाच्या वैय्यक्तिक किंवा धार्मिक भावना दुखावण्याचा आमचा हेतू नाही. वाचून पूर्ण झाल्यावर हि कथा तुम्हाला कशी वाटली ते आम्हाला कमेंट मध्ये नक्की सांगा. बुक्सट्रकच्या सर्व वाचकांचे मनापासून आभार, आमची तुम्हाला विनंती आहे कि तुमच्या अधिकाधिक वाचक मित्रांपर्यंत या कथा पोहचवण्यासाठी आम्हाला मदत करा. ह्या कथा तुमच्या वाचक मित्रांना शेअर करा. धन्यवाद!

भविष्यात कधीही जेव्हा तुमच्या आयुष्यात नैराश्य येईल तेव्हा वेड्या फुलपाखराची आठवण काढा. त्याची गोष्ट तुम्हाला जीवन जगण्याची कला शिकवेल. उत्साही, आनंदी आणि सकारात्मक राहण्यासाठी तुम्ही काय करता ते आम्हाला कमेंट करून सांगा.

सकारात्मक विचारांनी आपल्या शरीरावर उपचार करा.तुमचे शारीरिक आणि मानसिक आयुष्य निरोगी राहावे या इच्छेने आमचा हा छोटासा प्रयत्न. पॉझीटिव्ह राहण्यासाठी तुम्ही काय करता ते कमेंट मध्ये नक्की सांगा.

युनायटेड किंग्डम मध्ये प्लिमथला राहणारा कैवल्य चिपी विमानतळाच्या बाहेर येताच आश्चर्यचकित झाला. इतके दिवस परदेशात राहिल्याने भारतात जूनच्या सुमारास असही वातावरण असते हे तो साफ विसरलाच होता. त्याच्या अंगाची लाही लाही होत असल्यासारखी वाटत होती. त्याची सारखी चिडचिड होत होती.

वपू काळेनी आपल्या एका कथेत म्हटलेच आहे “सगळे कागद सारखेच त्याला अहंकार चिकटला कि त्याचं सर्टिफिकेट बनतं.” त्यामुळे नम्रता हे सर्वात मोठे सर्टिफिकेट! ते कोणत्याही विद्यापीठात प्राप्त करता येत नाही.

मित्रांनो, महात्मा गांधींनी हे तत्त्वज्ञान अतिशय प्रभावीपणे सांगितले आहे... Be the change that you want to see in the world. तर आजपासून आपण स्वतःच तो “बदल” बनू जो आपल्याला जगात करायचा आहे.

जलपरी हा एक जलचर प्राणी आहे ज्याचा वरचा भाग स्त्रीच्या शरीरासारखा आणि खालचा भाग माशासारखा असतो. पण त्यांचे अस्तित्व सत्य आहे कि हा एक निव्वळ मानवी कल्पनाविलासाचा भाग आहे?

ஒரு தமிழ் காவியக் கவிதையான சிந்தாமணியைப் பற்றி விரிவாக இங்கு காண்போம்.

பெரியபுராணத்தின் ஆசிரியரான சேக்கிழார் பற்றி விரிவாக இங்கு காண்போம்.

தமிழ் இலக்கியத்தில் உரைநடை பற்றி விரிவாக இங்கு காண்போம்.

कदाचित त्या दिवशी माझे आंधळे पुत्रप्रेम मला माझ्या प्रथम पुत्राचा त्याग करण्याच्या योग्य कार्यात आडवे आलेच नसते तर हे सगळे महाभारत घडलेच नसते. फार प्रेमाने त्याचे नाव सुयोधन ठेवले होते? पण नक्की काय सुयोधन कि दुर्योधन?

திருப்பாவைப் பற்றி விரிவாக இங்கு காண்போம்.

தமிழ் எழுத்தாளரான மறைமலை அடிகள் பற்றி விரிவாக இங்கு காண்போம்.

தமிழ் இலக்கியத்திலுள்ள தமிழ் கவிதைகள் பற்றி இங்கு விரிவாக காண்போம்.

பெரிய புராணம், தமிழ் இலக்கியத்தில் பக்தி கவிதைகள்

திருமுறை, தமிழ் இலக்கியத்தில் பக்தி கவிதைகள் பற்றி விரிவாக இங்கு காண்போம்.

திருமந்திரம், தமிழில் பக்தி இலக்கியம் பற்றி விரிவாக இங்கு காண்போம்.

தமிழ் இலக்கியத்தில் பக்தி கவிதைகள் பற்றி விரிவாக இங்கு காண்போம்.

தேவாரம், தமிழ் இலக்கியத்தில் பக்தி கவிதைகள் பற்றி விரிவாக இங்கு காண்போம்.

खूप वर्षांपूर्वी जपान मधील समुद्रा जवळच्या एका गावात घडलेली गोष्ट आहे. त्या गावात योहेई नावाचा गरीब मुलगा त्याच्या वडिलांसोबत राहत होता. एकदा योहेईला चिखलात माखलेली एक पांढरी मांजर आपल्या दारात दिसली. त्याने त्या बेवारस मांजरीचे स्वागत केले आणि मांजर पसार होण्यापूर्वी त्याने त्याचे जेवण त्याच्याबरोबर वाटून घेतले. मग ती मांजर त्यांच्याकडेच राहू लागली. पुढे योहेईचे वडील आजारी पडले तेव्हा तो खूप उदास झाला. बापाची काळजी घेण्यासाठी तो घरीच राहिला असता तर हाता तोंडाची गाठ कशी पडणार होती? अशा वेळी त्या लहानशा पांढऱ्या मांजरीला योहेईचे औदार्य आठवले आणि ती प्रत्येक वेळी आपले पंजे हलवत हलवत काही न काही मदत घेऊन परत येत असे.

தமிழ் இலக்கியத்தில் பக்தி இயக்கத்தின் தாக்கத்தைப் பற்றி விரிவாக இங்கு காண்போம்.

தமிழ் இலக்கியத்தில் நாட்டுப்புறப் பாடல்கள் பற்றி இங்கு காண்போம்.

தமிழ் இலக்கியத்தில் முத்தொள்ளாயிரம் பற்றி விரிவாக இங்கு காண்போம்.

தமிழ் இலக்கியத்தில் உள்ள பத்துப்பாட்டு பற்றி விரிவாக இங்கு காண்போம்.

जगातील महान भविष्यवेत्ता नॉस्ट्रॅडॅमस यांनी ५०० वर्षांपूर्वी २०२२ या वर्षीची एक मोठी भविष्यवाणी करून ठेवली आहे. नॉस्ट्राडेमस याने केलेली भविष्यवाणी या आधी कधीच चुकीची ठरलेली नाही. हिटलरची राजवट, दुसरे महायुद्ध, ९/११ चा दहशतवादी हल्ला आणि फ्रेंच राज्यक्रांती याविषयी नॉस्ट्रॅडॅमसने केलेले अचूक भाकीत खरे ठरले आहे.

कुंतीभोज वैरंत्य नगराचा राजा होता. त्याला दोन बहिणी होत्या. एकीचे नांव सुदर्शना होते. ती काशी राजाची राणी होती. दुसरी सुचेतना. तिला सौवीर राजाला दिले होते. सुदर्शनाला वाटले की आपल्याला एक फार तेजस्वी पुत्र व्हावा. म्हणून तिनें कुन्ती प्रमाणेच मंत्रोच्चाराने अग्नीदेवाचा साक्षात्कार करून घेतला. त्याच्या कृपेने तिला पुत्र प्राप्त झाला. त्या पुत्राचे आयुष्य आणि त्याची जडणघडण यात दिली आहे.

हिंदी कथा संग्रह

संग्रहित कहानियाँ जो विश्व की सर्वोत्तम कहानियों का अनुवाद है।

भारतवर्ष में बेताल-पच्चीसी काफी पहले से मनोरंजन और शिक्षा के साधन के रूप में रहे हैं। ये मनोरंजन के रूप में हमें नीति का भी ज्ञान दे देते हैं। बेताल हर रोज़ एक कहानी सुनाता है और आख़िर में राजा से ऐसा सवाल कर देता है कि राजा को उसका जवाब देना ही पड़ता है। उसने शर्त लगा रखी है कि अगर राजा बोलेगा तो वह उससे छूटकर फिर से पेड़ पर जा लटकेगा। लेकिन यह जानते हुए भी सवाल सामने आने पर राजा से चुप नहीं रहा जाता। बैताल पचीसी (वेताल पचीसी या बेताल पच्चीसी (संस्कृत:बेतालपञ्चविंशतिका) पच्चीस कथाओं से युक्त एक ग्रन्थ है।