एका पर्वताखाली मेंढ्यांचा कळप चरता असता पर्वतावर असलेल्या एका गरुड पक्ष्याने त्या कळपावर झेप घातली व त्यातील एका मेंढ्याच्या पाठीवर बसून त्याला आपल्या पायात धरून तो आकाशात गेला. ते पाहून जवळच्या झाडावर बसलेला कावळा तसेच करायला गेला व त्याचे पाय मेंढ्याच्या लोकरीत अडकले. तेव्हा तो मोठ्याने ओरडू लागला. त्याचा आवाज ऐकून धनगर तेथे आला व त्याने त्या कावळ्याला पकडून त्याच्या पायाला दोरी बांधली व तो आपल्या मुलाला खेळायला दिला.

तात्पर्य

- दुसर्‍याचं अनुकरण करताना आपली स्थिती व शक्ती यांचा विचार करावा.
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
Comments
आमच्या टेलिग्राम ग्रुप वर सभासद व्हा. इथे तुम्हाला इतर वाचक आणि लेखकांशी संवाद साधता येईल. telegram channel