आम्ही तो जातीचे आहेती महार । तुम्हीं तो थोर उंच वर्ण ॥१॥

अन्नपाणी देता निंदितील जन । करतील ताडण मजलागीं ॥२॥

ऐंकोनियां मात येरू बोले वचन । यातीसी कारण नाही मज ॥३॥

माझा तूं वाचवी अन्न देऊनि प्राण । पुढील कारण पाहूं नको ॥४॥

ऐकोनी उत्तर सोयरा उठली । घरामध्यें आली लवलाहीं ॥५॥

दही आणी भात घेतला वाटीभरीं । आणोनिया करीं दिला तिने ॥६॥

वंका म्हणे हरी खावोनी तुष्टला । म्हणे माग मला देतों तुज ॥७॥

आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
Comments
आमच्या टेलिग्राम ग्रुप वर सभासद व्हा. इथे तुम्हाला इतर वाचक आणि लेखकांशी संवाद साधता येईल. telegram channel