सुखाचें आगर मुक्‍तीचें माहेर । दयेचा सागर दत्त माझा ॥१॥

मीतूंपण माझें हरपुनी ओझें । एक रुप तुझें दावी देवा ॥२॥

संसारसागरीं बूडतों वेव्हारीं । धांव असुरारि पाव वेगीं ॥३॥

दुर्वृत्तिदानवें पीडियेलों भारी । धांव मदनारि धांव आतां ॥४॥

काष्ठासी पालवी आणियेली वेगीं । कुष्ठ लगबगीं निवारिलें ॥५॥

वंध्या दूभविली वेल खंडियेली । रत्‍नपेटी दिली विप्राकरीं ॥६॥

आतांचि आळस कां करी मानस । हंबरे पाडस ऐकसी ना ? ॥७॥

कोठें गुंतलासी अगा तपोराशि । उदास झालासी आजि कां गा ? ॥८॥

काय करुं आतां कोठें जाऊं दत्त । शरण समर्था तूंचि एक ॥९॥

तारीं किंवा मारीं बैसलोंसे द्वारीं । दृढ धरणें धरीं निश्चयाचें ॥१०॥

आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
Please join our telegram group for more such stories and updates.telegram channel