वेदपुरुष : लोळ लोळ. घोळ घोळ. तुलसीरामायणांत राम जेथें जेथें बसला, उठला, झोंपला, तेथें तेथें भरत लोळून घेत होता असें वर्णन आहे.
वसंता : तुलसीरामायण फारच गोड आहे, होय ना ?
वेदपुरुष : होय! उत्तर हिंदुस्थानचा तो वेद आहे. तूं तें एकदां वाच.
वसंता : मला हिंदीं येत नाहीं.
वेदपुरुष : मग शीक. हिंदीं आलीच पाहिजे. हिंदुस्थानचें हदय एकत्र आणणारी हिंदी आधीं शीक. तुलसीरामायणासाठीं तरी शीक.
वसंता : माझ्या ज्ञानेश्वरीसाठीं माझी मराठी कोण शिकेल ?
वेदपुरुष : तुझी मराठी पॅरिसमधला पंडित शिकेल! ज्ञानेश्वरीच्या व्याकरणांचा अभ्यास पॅरिसमधील विद्यापीठांत होतो.
वसंता : कसा गार वारा आला !
वेदपुरुष : तूं झोंपतोस ना ?
वसंता : हा कसला आवाज ? किती भीषण वाटतो आहे ?
वेदपुरुष : नाशिकमधल्या तुरुंगांतील हा विजेच्या शिंगाचा आवाज !
वसंता : हा थांबत नाहीं.
वेदपुरुष : तुरुंगांत गणति होत आहे. गणति पुरी झाली, कैद्यांची संख्या जुळली कीं तें शिंग थांबेल.
वसंता : असे कां करतात ?
वेदपुरुष : मधून मधून असें करतात. त्यामुळें पहारेकरी, शिपाई नेहमीं सावध राहतात.
वसंता : नाशिकचा तुरुंग प्रसिध्द आहे.
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
Comments
आमच्या टेलिग्राम ग्रुप वर सभासद व्हा. इथे तुम्हाला इतर वाचक आणि लेखकांशी संवाद साधता येईल. 
Books related to सोन्यामारुति
