सातवें दर्शन
वेदपुरुष : आजचा आपला शेवटचा दिवस !
वसंता : आणि मग मला सोडून तूं जाणार ?
वेदपुरुष : तुला दृष्टि आली असेल! अजूनहि आली नसेल तर ती केव्हां येणार ?
वसंता : तूं माझी खरी मुंज लाविलीस! मला द्विज केलंस. माझा पुनर्जन्म झाला! नवीन डोळे, नवीन कान, नवीन हदय, नवीन मन, नवीन बुध्दि, नवीन आत्मा! सारें नवीन झालें.
वेदपुरुष : जें आतां दिसेल त्याच्याशीं सत्य रहा. डोळ्यांवर पडदे बांधूं नकोस. चल आतां जाऊं.
वसंता : आज आकाश फारच खिन्न दिसत आहे. सृष्टि सुन्न वाटत आहे.
वेदपुरुष : तो घोळका तेथें कां जमला आहे ?
वसंता : कोणी तरी मेलें असेल! हिंदुस्थानांत कोणी तरी मेलें म्हणजे सारे जमतात! जिवंत असतांना महाग असतात !
वेदपुरुष : जिवंत असतांना कांहीं द्यावें लागतें; मेल्यावर जाळायचें असतें! खांदे दिले कीं भागतें. लांकडे रचलीं कीं झाले.
वसंता : आंत प्रेत आहे. कां बरें खोळंबा ?
वेदपुरुष : जरा कान देऊं म्हणजे उलगडा पडेल.
एकजण : तरी याच्या भावाला सांगितलें होतें कीं तूं जाऊं नकोस. परंतु ऐकतो कोण ?
दुसरा : बोर्डांत निवडून यायचें आहे त्याला. जिवंत राहणा-यांनीं मरणार्‍याच्या भोंवतीं किती दिवस रहावयाचें ? भावाच्या निवडणुकीच्या वेळेसच यालाहि आजारी पडण्याला व मरण्याला फावलें. आज निवडणुकीची तारीख आणि ह्याच्या भावाची मरण्याची तारीख.
पहिला : कालपासून तीन निरोप पाठवले. येता तर ? मरणाराला बरें वाटलें असतें.
तिसरा : येतों येतों असें उत्तर आलें, परंतु अजून आले नाहींत. प्रेत किती वेळ ठेवायचें तरी ?
दुसरा : परंतु आतां एक मनुष्य आला, त्याच्याबरोबर काय आला निरोप ?
पहिला : आतां एवींतेवीं भाऊ मेलाच आहे तर काम आटोपूनच येतों. चारच्या सुमारास येतों !
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
Comments
आमच्या टेलिग्राम ग्रुप वर सभासद व्हा. इथे तुम्हाला इतर वाचक आणि लेखकांशी संवाद साधता येईल. 
Books related to सोन्यामारुति
