वसंता : तो पलीकडे झाडींत गांवच आहे. आपण या शेतांतून जाऊं या.
वेदपुरुष : अरे, त्या गाईच्या पाठीवर कोण आहे ?
वसंता : कसा ऐटींत बसला आहे! आणि हातांत तिरंगी झेंडा! कोणीं दिला त्याला झेंडा ?
वेदपुरुष : मुंज लावणारा कोणी या गांवांत येऊन गेला असेल !
वसंता : या निवडणुकीच्या वेळेस प्रचार खूप झाला. तीस साल पुन्हा आलें होतें. फेर्‍या, गाणीं, मिरवणुकी, झेंडे-खूप स्फूर्ति संचरली होती.
वेदपुरुष : काय रे मुला! हा झेंडा कोणीं दिला ?
मुलगा : मागें एक गांधी आला होता, त्यानें दिला.
वसंता : तुला गाणीं येतात का ?
मुलगा : पण आम्ही गांवांत म्हणत नाहीं. पाटील बोंबलतो.
वसंता : मग कोठें म्हणतां ?
मुलगा : येथें माळावर. आम्ही झाडावर झेंडा लावतों व गाणी म्हणत नाचतों. तुमच्याजवळ झेंडा नाहीं तो! तुम्ही गांधी आहांत ? कीर्तन करणार का गांवांत ?
वसंता : व्याख्यानाला लोक येतात का ?
मुलगा : लोक जमतात.
वसंता : पाटील रागावत नाहीं का ?
मुलगा : पाटील तणतण करतो. परंतु लोक सभेला जमतात. आमच्या गांवांत गांधीलाच मतें दिलीं. तुम्हांला पोवाडे येतात का !
वसंता : हो.
मुलगा : आज रात्री म्हणा.
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
Comments
आमच्या टेलिग्राम ग्रुप वर सभासद व्हा. इथे तुम्हाला इतर वाचक आणि लेखकांशी संवाद साधता येईल. 
Books related to सोन्यामारुति
