मंगलसुत्तं

एवं मे सुतं| एकं समयं भगवा सावत्थियं विहरति जेतवने अनाथपिण्डिकस्स आरामे|| अथ खो अञ्ञतरा देवता अभिक्कन्ताय रत्तिया अभिक्कन्तवण्णा केवलकप्पं जेतवनं ओभासेत्वा येन भगवा तेनुपसंकमि| उपसंकमित्वा भगवन्तं अभिवादेत्वा एकमन्तं अट्ठासि| एकमन्तं ठिता खो सा देवता भगवन्तं गाथाय अज्झभासि-

असें मीं ऐकलें आहे | एके समयीं भगवान श्रावस्ती येथे जेतवनांत अनाथपिण्डिकाच्या आरामांत राहत होता || तेव्हां रात्र संपत आली असतां एक अत्यंत सुंदर देवता सर्व जेतवन प्रकाशित करून भगवान् होता तेथें आली | तेथें येऊन भगवन्ताला नमस्कार करून एका बाजूस उभी राहिली | एका बाजूस उभी राहून ती देवता भगवन्ताला पद्यांत म्हणाली -

बहू देवा मनुस्सा च मंगलानि अचिंतयुं|
आकंखमाना सोत्थानं ब्रूहि मंगलमुत्तमं ||१||

अनेक देवांनी आणि मनुष्यांनी आपणास सुख व्हावें या हेतूनें मंगलांची कल्पना केली | त्यांत उत्तम मंगल कोणतें ते सांग ||१||

असेवना च बालानं पण्डितानं च सेवना |
पूजा च पूजनीयनं एतं मंगलमुत्तमं ||२||


(भगवान म्हणाला) मूर्खांच्या संगतीपासून दूर राहणें, पंण्डितांची संगति धरणें आणि पूज्य जानांची पूजा करणे, हें उत्तम मंगल होय ||२||

पतिरूपदेसवासो च पुब्बे च कतपुञ्ञता |
अत्तसम्मापणिधि च एतं मंगलमुत्तमं ||३||

योग्य देशांत वसति करणें, पदरीं पुण्याचा सांठा असणें आणि सन्मांर्गात मन दृढ करणें,
हें उत्तम मंगल होय ||३||
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
Comments
आमच्या टेलिग्राम ग्रुप वर सभासद व्हा. इथे तुम्हाला इतर वाचक आणि लेखकांशी संवाद साधता येईल. telegram channel