पिवळा पीतांबर कांठोकांठी ठसे
संध्येच्या वेळीं नेसे तान्हेबाळ ५०१
गायत्रीचा मंत्र भटजी पढवीतो
बाळाला रडवीतो दोन्ही वेळां ५०२
पांचा वरूषांचा मुंजा आहे लहान
कडे घेऊन ब्राह्मण संध्या सांगे ५०३
पांचा वरूषांचा मुंजा उभा केला
गायत्री मंत्र दिला ब्राह्मणाने ५०४
माझ्या अंगणात चांदीची कावड
तुला संध्येची आवड तान्हेबाळा ५०५
वाढतसे लेक बापासंगे हिंडे फिरे
बापलेक जसे हिरे झळाळती ५०६
एकापुढे एक चालती बापलेक
समुद्राला आले पीक मोतीयाचे ५०७
वाघाचे ग पिलूं वाघासंगे ग रानांत
बापासंगे वसे तान्हेबाळ ५०८
माशाचें ग पिलू माशासंगे ग पाण्यांत
बापासंगे बसे तान्हेबाळा ५०९
मुली सांगू येती शाळेसी जाऊनी
तुझे अक्षर पाहुनी तान्हेबाळा ५१०
भुलतील कोणी रूप बाळाचे पाहून
कोणी पाहताती गुण तान्हेबाळाचे ५११
रूपगुण दोन्ही देवाने बाळा दीले
नाही काही कमी केले देवाजीने ५१२
एक रे करावे त्रिभुवननाथा
बाळाच्या असो माथा तुझा हात ५१३
रूपगुण आहे पुरते देवा दे आयुष्य
माझ्या रे तान्हेबाळा तुझ्या मागते पायांस ५१४
