(शीतलच्या मृत्यूनंतर प्रगती व अनिकेत यांची पुन्हा भेट होते.)

प्रगती:- शीतल वाचू शकली असती.

अनिकेत:- तिचे आई-वडील इतके निष्काळजीपणे कसे काय वागू शकतात..?

प्रगती:- विश्वासच बसत नाहीये जे घडलयं त्यावर. 

अनिकेत:- खूपच वाईट झालं पण.... 

प्रगती:- (रडत रडत) आणि खूप प्रेमळ मैत्रीण होती रे माझी ती.... 

अनिकेत:- अगं रडू नकोस....प्लीज... 

प्रगती:- असच चालत राहिल तर काय होईल रे आपलं? 

अनिकेत:- हे बघं सध्या नको ते विचार मनात आणू नकोस.

प्रगती:- मला सध्यातरी आपलं भविष्य पूर्ण अंधारातच दिसतयं.

अनिकेत:- असं नाही होणार. मी वचन देतो. 

प्रगती:- थँक्स. तू सोबत आहेस म्हणून मी जरा निश्चिंत राहू शकते. 

अनिकेत:- आपण लवकरच या जगातून बाहेर पडू. 

प्रगती:- हो नक्कीच.
(दोघे एकमेकांच्या दिलाशावर जरा निश्चिंत होतात आणि नंतर शाळेला निघून जातात)
 

आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
Comments
आमच्या टेलिग्राम ग्रुप वर सभासद व्हा. इथे तुम्हाला इतर वाचक आणि लेखकांशी संवाद साधता येईल. telegram channel