श्रीमंत झाले लोक श्रीमंतापासुन लक्षावधी ।
दुरावले ते श्रीमंत आपल्या दृष्टिस पडतिल कधी ॥धृ०॥
शिंदे होळकर उत्तरेस पश्चमेस नांदती ।
पूर्वेकडे भोसले मिरजकर दक्षणचे अधिपती ।
हरिपंत नानाच्या पुढे किती बुद्धिमंत लोपती ।
बृहस्पति आणि शुक्र जसे काय तारांगणी तळपती ॥
विपुल त्या रास्त्यांच्या घरी आजवर संततसंपती ।
इचलकरंजीकर बारामतिकर सोयर्‍यात धनपती ॥
चा० पहा कृष्णराव चास्कर, साजणी ॥
कोकणचे कोल्हटकर, साजणी ॥
महशूर सोलापूरकर, साजणी ॥चा० पहिली॥
दिक्षित-पेठे-साठे-ओक-ओंकार सभाग्यामधी ।
फाटक-थत्ते-बर्वे-देवधर-पेंडशांची रित सुधी ॥१॥
भागवत-मांडलिक-दामले-रामदुर्ग बळी ।
आपा बळवंतराव पार जाई रणात फोडुन फळी ॥
रामाजी महादेव रणांगणी अडेल मोठे खळी ।
हशमनीस, कार्लेकर देती कोळी भिलांना गळी ॥
झाशीवाले बिनीवाले बुंदेले रिपु खांडेकर छळी ।
कितीक लक्षाधीश प्रतिष्ठित दप्तरची मंडळी ॥
चा० मर्दाने विंचुरकर, साजणी ॥चा०प॥
नायगावकर पुरंधरे प्रतिश्रीमंत ते गुणनिधी ।
सखाराम भागवत राजकारणात केवळ विधी ॥२॥
नगरकर-आंबीकर चिंतो विठ्ठल स्वारीकडे ।
पवार जाधव धुमाळ डफळे देवकाते धायगुडे ॥
दरेकर सरलष्कर बाबरसानवणी पायघुडे ।
निंबाळकर नाईक घायभर पाटणकर फाकडे ॥
मुधोळ गुती गजेंद्रगडकर संस्थानि घोरपडे ।
गुजर घाडगे माहाडीक मोहिते विचारे शिर्के बडे
॥चा० मर्द माने म्हसवडकर, साजणी ॥
आटोळे उंबरखेडकर, साजणी ॥
रणनवरे सासवडकर, साजणी ॥
चा० प० पिसाळ-शितोळे-वाघ-आपतुळे लढाइला ते अधी ।
शहामीरखा रोहिले फिरंगी पठाण आरब सिधी ॥३॥
ताकपीर-थोरात-पांढरे स्वामी पदी सादर ।
धुळपांचा इंग्रज टोपी काढु करती आदर ॥
श्रीमंतांचे प्रतिबिंब अलि-बहादर-समशेरबहादर ।
कुशावा हैबतसिंग सजले काय स्वरूप सुंदर ॥
सातारकर पोतनीस मुख्य चिटणीस लेखक नादर ।
छत्रपती विनवून देविती श्रीमंतास चादर ॥
चा० निळकंठराव धारकरी, साजणी ॥
सन्निध त्यांची चाकरी, साजणी ॥
मोहीम हैबतराव करी, साजणी ॥चा०प०॥
बाबुराव हरी-सखाराम हरी शूर विरांचे क्षुधी ।
अहंकारी मल्हारराव जगजीवन नसे पर-बुधी ॥४॥
धन्य प्रभू पेशवे ज्यांचे ऐश्वर्य बघुन मन रिझे ।
पर शत्रूंचे सैन्य ठायिंच्या ठायी प्रसंगी थिजे ॥
सुखी केला मुलखात केशरी भात घरोघर शिजे ।
गृहस्थ-भिक्षुकांचे गौरव तुपात मनगट भिजे ॥
तीर्थो तीर्थी नित्य शेरभर सोने सकाळी झिजे ।
नाही दुःख कोणास पलंगी आनंदात जन निजे ॥
चा० ईश्वरी अंश हे धनी साजणी ॥
महापराक्रमी साधनी, साजणी ॥
सर्व गुण शोधनी, साजणी ॥ चा० प०॥
गंगुहैबती म्हणे ज्यांचे विघ्न गजानन वधी ।
महादेव गुणी प्रभाकराचे कवन शरकरा दुधी ॥५॥
