मला वाटायच तीच माझ्यावर
जीवापाड प्रेम आहे .
फ़क्त मी विचारायची देरी आहे ..
मलाही ती प्रचंड आवडायची
जेव्हा ती मला आपला
Best Friend म्हणायची
मनातल गुपित फोडायची
लाडात येऊन बोलायची
लटक रागवायाची
माझ्याशी भांडायची
गप्पा मारायची ..
माझ्या कविता ऐकायची
त्याना उत्सुर्फ़ दाद द्यायची ..
माझ्यावर प्रेम करायची ..
पण मला माहित नव्हत ती मला
फ़क्त आपला Best Friend मानायची ..
मला खुप यातना जाल्या
जेव्हा ती म्हणाली .
मी प्रेमात पडले रे त्याच्या.......?
पण तिच्या अपेक्षेप्रमाणेच मी
तेव्हा तिची थट्टा केली .
अन तिची कळी लगेचच खुलवली
तिला काय सांगू आणि
काय नको असे झालेल.
असे तिला मी कितीदा तरी पहिलेल .
मी म्हणालो मज़ा आहे बुवा एका मुलीची.!
ती म्हणाली तुला पण मिळेल रे
साथ कोणा सुंदरीची.!
मन रडत असतानाही हसत होतो..
तिला कलू न देण्याची
सगळी काळजी घेत होतो .
तिला पण काहीच कळल नाही .
प्रेमात पडलेल्या तिला
वेगळ काहीच दिसत नाही .
मी पण तसदी घेतली नाही
मनातल काही बोलायची..
कारण ती मला आपला
Best Friend मानायची ..
ती गेल्यावर मी सुन्न जालो
आतल्या आत मी मग्न जालो
तिच्या आठवणी मी आठवू लागलो .
त्या पुसून टाकायचा
निष्फ़ळ प्रयत्न करू लागलो
तिच्याशी बोलताना मी
तिची खुप थट्टा करायचो .
'त्याच्या' नावाने तिला भरपूर चिडवायचो .
कोणाशी भांडल्यावर मात्र तिला
माजी आठवण यायची .
आजही माज्या मध्यस्थीची
तिला गरज वाटायची
ती अजुन ही माझ्याशी खुप बोलायची
खुप काही सांगायचय म्हणायची
पण कधी ते सांगायला विसरायाची..
मनातले अश्रु मी तिला
कधीच दिसू दिले नाहीत
कारण ती मला तिचा
Best Friend मानायची .
मी मात्र आतल्या आत कुढत बसायचो
माझ्याच एकटेपणात हरवलेला असायचो.
तिचे बोलणे ऐकत असताना
मुकपणे आपले अश्रु गिळत असायचो
तिच्यासमोर नाटक करणे फारच कठीण होते .
त्याच तीच भांडण ती मला येऊन सांगायची .
माज्याशी बोलून मोकळ वाटल अस म्हणायची.
स्वत:च्या वेदना लपवून तिचे बोलणे..
शांतपणे ऐकून घ्यायचो .
एक दोन गोष्टी सांगून..
तिला बरे वाटावे असे काहीतरी करायचो ..
माझ्या बोलन्यापेक्षा माझ्या
असन्यावरच ती समाधानी असायची ..
कारण ती मला तिचा
Best Friend मानायची ..
आधेमधे तिलापण काही तरी हुक्की यायची
कोणाच्याही नावावरून मला चिडवून पहायची .
मीही हसून खोटा राग दाखवायचो
तिच्या चीडवन्यावर खोटे चिडून
तिला खुष करायचो .
माज्या वेदना आणि दुःख
कधीच दाखविले नाही
एका शब्दाने ही तिला कळू दिले नाही .
त्या दिवशी त्याची
आणि माजी भेट जाली..
माजी ठसठसणारी जखम
पुन्हा उघडी पडली ..
तिने माजी ओळख
चांगला मित्र म्हणुन करून दिली .
मी भेट दिलेल्या माझ्या कवितांची वही
त्याला दाखविली.
दुसरयाच दिवशी त्याने तिला
आपली कविता भेट दिली..
कारण त्याला कदाचित
तिच्या बद्दल असुरक्षितता भासली
तिला मात्र कधीच
याची भिती नाही वाटायची..
कारण ती मला तिचा
Best Friend मानायची .
तिच्या लग्नामधे तिने मला आवर्जुन बोलावले..
लग्नाला नक्की यायचे असे
पत्रिकेत लिहून पाठविले .
माझ्या ह्रुदयाची शकले मीच गोला केली
एक तिच्या आवडीचे गिफ्ट घेवून
तिची भेट घेतली ..
चेहरा हसरा ठेवून मी
काळजी घेतली तिला खूष ठेवायची .
कारण ती मला तिचा
Best Friend मानायची..
तिच्या लग्नानंतर मात्र मी एक गोष्ट केली
कटाक्षाने तिची भेट टाळली .
माझ्या वागन्यातला फरक .
तिला कलू द्यायची माझी तयारी नव्हती ..
कारण त्याच्या प्रेमात बुडालेल्या तिला..
माज्या अश्रुंची मुळीच कदर नव्हती .
मी इतके दिवस असे
काही दाखवले नाही
कारण ती मला फक्त तिचा
Best Friend मानायची ..
आयुष्यभर एकट राहून जगत आलो
तिच्या पात्रांना जानून बुजुन
एक दोन ओळीत उत्तर लिहू लागलो
माझ्या बिजी लाइफचा चांगला
बहाना माझ्या कड़े होता..
तिच्याही व्यापामुले तिला
आजिबत वेळ नव्हता ..
तरी पण माझ्या एक दोन ओळींना
ती उत्तर पाठवायची ..
कारण ती मला तिचा
Best Friend मानायची..
तिच्या अखेरच्या क्षणी मी तिला भेटलो
इतके दिवस थांबलेल्या अश्रु सकट बोललो ..
शेवटच्या घटका मोजताना तिला
फार बोलावले नाही ..
मलाही जास्त वेळ थांबवले नाही .
तरीही एका वाक्यात तिने सांगितले ..
तू आता पर्यंत खरे मित्रत्व दाखवले
डोळ्यानीच ती म्हणायचे ते म्हणाली
ती मला तिचा Best Friend मानायची..
आता माझाही प्रवास संपत आला आहे
मागे बघताना त्या हीरवळीचा हेवा वाटत आहे
आताच पोस्टमन येवुन हे पारसल देवून गेला ..
माझ्या मनात प्रश्नांचे काहुर माजवुन गेला .
काय गरज होती का तिला तिच्या मृत्युपत्रात
आवर्जुन माज्या साठी काही ठेवायची ...!
पण नाही कारण ...
ती मला तिचा Best Friend मानायची..
तिच्या डायर्यांमधे सापडले
माजे हरवलेले क्षण आठवणी
खोडया थट्टा हसने बोलणे रडणे..
गुपित गोष्टी गाठी भेटी ...
मैत्री आणि बरच काही ..
आणि पटत गेले की ..
खरच ती मला तिचा
Best Friend मानायची..
जेव्हा शेवटच्या पानावर तिच्या ओळी वाचल्या ..
ह्रुदयातिल अश्रूना जणू वाटा मोकळ्या झाल्या..
मला वाटायच त्याच
माझ्यावर जीवापाड प्रेम आहे ..
फक्त त्यांन मला विचारायची देरी आहे ...
मला तर तो प्रचंड आवडतो ..
मी त्याला Best Friend म्हटल्यावर ..
गालातल्या गालात हसतो ....
मनातल गुपीत सांगतो . माझे ऐकतो ...
माझ्याशी भांडतो ....
त्याच्या कविता ऐकवून माझ्याकड़े
अर्थपूर्ण कटाक्ष टाकातो ..
माझ्या वर प्रेम करतो ....
खरच का तो माझ्या वर खर प्रेम करतो ...?
जणू माझ्या ओळी मी
तिच्या डायरीत वाचत होतो ..
मरन्यापूर्वी सरणावर जळत होतो..
काय गरज होती मरण शय्येवर
नियतीनेही माझी अशी क्रूर थट्टा करायची ...
त्या शेवटच्या क्षणी मला जाणवून दयायची की ...
वेड्या ती तुला तीच
True Love मानायची..
...
विनाश सूर्यवंशी - आभार : बेधुंद लहरी
http://www.bedhundlahari.com/story.asp?1002
- बेधुंद लहरी - मराठी अनुदिनी
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
