प्रियकर माझा गुणिजन रावा । छानछबेला दृष्टि दिसावा ।
या सुखशयनीं नित्य असावा । कधिं दर्शनलाभ देतो ? ॥१॥
वर्षाची मजला साजणी घडी जाती । धन स्वप्नीचें लाभ नसे ।
जागृत होतां कुठें न दिसे ग बाई । पती गेले असें मजला जाहलें गे ।
बाइ मज त्याची याद होती ॥२॥
वाटे उदासी माझ्या मनाशीं । दु:अख अंतरींचें सांगुं कुणाशीं ? ।
आग लागो या सर्व धनाशीं । शरिराची जाहली माती ॥३॥
ध्यास सख्याचा करितां आले ग बाई । दृष्टी पडतां प्रेमें डोले ग बाई ।
होनाजी बाळा गुणी जन बोले बाई । काशी म्हणे हो शांत वृत्ति ॥४॥
या सुखशयनीं नित्य असावा । कधिं दर्शनलाभ देतो ? ॥१॥
वर्षाची मजला साजणी घडी जाती । धन स्वप्नीचें लाभ नसे ।
जागृत होतां कुठें न दिसे ग बाई । पती गेले असें मजला जाहलें गे ।
बाइ मज त्याची याद होती ॥२॥
वाटे उदासी माझ्या मनाशीं । दु:अख अंतरींचें सांगुं कुणाशीं ? ।
आग लागो या सर्व धनाशीं । शरिराची जाहली माती ॥३॥
ध्यास सख्याचा करितां आले ग बाई । दृष्टी पडतां प्रेमें डोले ग बाई ।
होनाजी बाळा गुणी जन बोले बाई । काशी म्हणे हो शांत वृत्ति ॥४॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
