निर्लोभ प्रीत माझी माया टाकुं नका ॥धृ०॥
पावले कष्ट इतुका स्नेह तुमचा जोडितां ।
निर्लज्ज जवळ निजले, आतां कां सोडितां ? ।
लाउन सोनकेळी पाणी कां तोडितां ? ।
अपला संग्रह होतां वाटते शरिर वाहावे
सागरिं बुडि देतां कोरडे कसे रहावे ? ।
जवळुनि येतां जातां अनाथाकडे पाहावे
मज काहींच न द्यावा पैसा दमडी रुका ॥१॥
प्रीतीच्या आधारानें जाहले साहेबसुभी ।
भोगुन अंतर द्याव हें न दिसे वाजवी ।
दूर जात नाहीं कोठें शेजारीं मी उभी ।
छत गालिच्या हंतरते, बैसा राजिवनेत्रा ! ।
ओणवी पाय चुरते आपले कोमळगात्रा ।
तुमच्या मागें करिते देशांतरिंच्या यात्रा ।
कल्याणभूषणमित्रा, तूं माझा सोनका ॥२॥
हाडाचीं काडें करून आर्जव संपादिलें ।
आजवर अंगाखाली काचानें नांदले ।
हें वर्तमान समुळीं अवघे निवेदिले ।
ईश्वरसूत्रीं आचरणें, निर्फळ काय बकावे ।
व्यर्थच रागें भरणें तुम्ही येवढें टाकावें ।
थोराचें हेच करणें उघडयाला झाकावें ।
आधीं काम करून भावें कापावी मान कां ? ॥३॥
अज्ञानदशा माझी काय काय सांगु अपणां ? ।
नि:शंक जवळ आले, सोडावी कल्पना ।
होनीजी बाळा म्हणे हो ऐका विज्ञापना ।
किंचित न्य़ून नसावें संगत केल्या अर्थीं ।
निर्मळ लक्ष असावें रूचकर गोड पदार्थीं ।
अवघड कसणिं कसावें, मी सुंदर भावार्थी ।
क्षोभित विषय अनर्थी जिव झाला तानका ॥४॥

आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
Comments
आमच्या टेलिग्राम ग्रुप वर सभासद व्हा. इथे तुम्हाला इतर वाचक आणि लेखकांशी संवाद साधता येईल. telegram channel