सख्या, चल घरिं माझ्या । घरिं माझ्या ।
जीव पायावरि तुझ्या ॥धृ०॥
रात्रंदिस जपते । कधीं येशील म्हणुन टपते ।
हतरूण मज खुपते । सेजेवर देहा रुपते ।
अंतरीं तपते । ही जपमाळ जपते ॥
करिते ध्यानपुजा ॥१॥
कष्टी तरमळते । डोळ्यांतुन जळ गळतें ।
काळिज कळवळतें । जसें गगन कोसळतें ।
तिळ तिळ मनिं जळते । खळखळ दु:ख उसळतें ।
तुझविण नाहीं मजा ॥२॥
ही वस्त सापडली । गांठ उभयतां पडली ।
जडुं नये प्रीत जडली । बरि ममता आवडली ।
नवती पुरी चढली । हिरा हिरकणी भिडली ।
मी पाच, तूं सबज्या ॥३॥
नव्हे कीं रे वरवरची । स्वतां सिद्ध मी घरची ।
मुद्रिका तव करिंची । म्हणती तुझ्या पदरची ।
विनंती परोपरीची । नको म्हणुं बाहेरची ।
मला बुट रेज्या ॥४॥
केलें आर्जवणें । मजला तुला रिझविणें ।
जनाला लाजिवणें । जें लागेल तें पुरविणें ।
होनाजी बाळा म्हणे, स्नेह शेवटीं लावणें
साक्षीला शिवगिरिजा ॥५॥
जीव पायावरि तुझ्या ॥धृ०॥
रात्रंदिस जपते । कधीं येशील म्हणुन टपते ।
हतरूण मज खुपते । सेजेवर देहा रुपते ।
अंतरीं तपते । ही जपमाळ जपते ॥
करिते ध्यानपुजा ॥१॥
कष्टी तरमळते । डोळ्यांतुन जळ गळतें ।
काळिज कळवळतें । जसें गगन कोसळतें ।
तिळ तिळ मनिं जळते । खळखळ दु:ख उसळतें ।
तुझविण नाहीं मजा ॥२॥
ही वस्त सापडली । गांठ उभयतां पडली ।
जडुं नये प्रीत जडली । बरि ममता आवडली ।
नवती पुरी चढली । हिरा हिरकणी भिडली ।
मी पाच, तूं सबज्या ॥३॥
नव्हे कीं रे वरवरची । स्वतां सिद्ध मी घरची ।
मुद्रिका तव करिंची । म्हणती तुझ्या पदरची ।
विनंती परोपरीची । नको म्हणुं बाहेरची ।
मला बुट रेज्या ॥४॥
केलें आर्जवणें । मजला तुला रिझविणें ।
जनाला लाजिवणें । जें लागेल तें पुरविणें ।
होनाजी बाळा म्हणे, स्नेह शेवटीं लावणें
साक्षीला शिवगिरिजा ॥५॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
