३६१

प्रयागादि तीर्थे आहेत समर्थ । परी पुरती मनोरथ पंढरीये ॥१॥

बहुत ते साक्ष देती या स्थळासी । सदा तो मनासी शिव ध्याये ॥२॥

आनंद सोहळा त्रैलोक्य अगाध । पंढरीये भेदाभेद नाहींसत्य ॥३॥

एका जनार्दनी क्षेत्रवासी जन । देवा ते समान सत्य होती ॥४॥

३६२

समुद्रवलयांकित पृथ्वी पाहतां । ऐसें तीर्थ सर्वथा नाहीं कोठें ॥१॥

भाविकांचें माहेर जाणा पंढरपुर । विठ्ठल विटेवर उभा असे ॥२॥

एका जनार्दनीम तयाचाचि ठसा । भरुनि आकाशा उरलासे ॥३॥

३६३

उत्तम तें क्षेत्र उत्तम तें स्थळ । धन्य ते राऊळ पाहतां डोळां ॥१॥

एक एक तीर्थ घडती कॊटी वेळां । चंद्रभागा डोळां देखिलिया ॥२॥

गंगा प्रदक्षिणा समुद्राचे स्नान । परी हें महिमान नाहीं कोठें ॥३॥

वैष्णवांचा मेळ करिती गदारोळ । दिंडी पताका घोळ नोहे कोठें ॥४॥

एका जनार्दानी सारांचे हें सार । पंढरी मोहरे भाविकांसी ॥५॥

३६४

देव भक्त दोन्हीं तीर्थ क्षेत्र नाम । ऐसा एक संभ्रम कोठें नाहीं ॥१॥

प्रयागादी तीर्थ पहाती पाहतां । न बैसे तत्त्वतां मन माझें ॥२॥

पंढरीची ऐसा आहे समागम । म्हणोनि भवभ्रम हरलासे ॥३॥

एका जनार्दनीं पाहतां विठ्ठल देव । फिटला तो भेव संसाराचा ॥४॥

३६५

सकळीक तीर्थे पाहतां डोळा । निवांत नोहे हृदयकमळा ॥१॥

पाहतां तीर्थे चंद्रभागा । सकळ दोष गेले । भंगा ॥२॥

पाहती विठ्ठल सांवळा । परब्राह्मा डोळां देखियेलें ॥३॥

एका जनार्दनीं पाहोनी ध्यान । भुललें मन त्या ठायीं ॥४॥

३६६

पावन क्षेत्र पंढरपुर । पावन तीर चंद्रभागा ॥१॥

पावन संत पुडलीक । पावन देख श्री विठ्ठल ॥२॥

पावन देह गेलीया तेथें । होती जीवनमुक्त सर्व जीव ॥३॥

एका जनार्दानीं पावन । पावन पंढरी अधिष्ठिन ॥४॥

३६७

अवघें आनंदाचें । क्षेत्रं विठ्ठल देवांचे ॥१॥

अवघें हे पावन । तीर्थ चंद्रभागा स्नान ॥२॥

अवघे संतजन । पुंडलिकासी वंदन ॥३॥

अवघा विठ्ठल देव । एका जनार्दनीं भाव ॥४॥

३६८

अवघें परब्रह्मा क्षेत्र ।अवघें तेथें तें पवित्र ॥१॥

अवघा पर्वकाळ । अवघे दैवाचे सकळ ॥२॥

अवघीयां दुःख नाहीं । अवघे सुखाचि तया ठायीं ॥३॥

अवघे आनंदभरित । एका जनार्दनीं सदोदित ॥४॥

३६९

अवघें क्षेत्र पंढरी । अवघा आनंद घरोघरीं ॥१॥

अवघा विठ्ठलचि देव । अवघा अवघिया एक भाव ॥२॥

अवघे समदृष्टी पहाती । अवघे विठ्ठलाचि गाती ॥३॥

अवघे ते दैवाचे । एका जनार्दनीं साचे ॥४॥

३७०

नाभीकमळी जन्मला ब्रह्मा । तया न कळे महिमा ॥१॥

पंढरी क्षेत्र हें जुनाट । भुवैकुंठ साजिरीं ॥२॥

भाळे भोळे येती आधीं । तुटती उपाधी तयांची ॥३॥

एकपणें रिगतां शरणा । एक जनर्दनीं तुटे बंधन ॥४॥

आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे signup करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
Comments
आमच्या टेलिग्राम ग्रुप वर सभासद व्हा. इथे तुम्हाला इतर वाचक आणि लेखकांशी संवाद साधता येईल. telegram channel